Αυτά τα λόγια είναι για τους φίλους μου στην Ελλάδα αλλά και για όσους φίλους από την Ισπανία μ’έχουν ακούσει να μιλήσω για την Ελλάδα (γι’αυτό που θα το μεταφράσω)
"Ήρθα στά όχθη σου με δίψα για όνειρα, τα νιάτα στη τσέπη ήταν η δύναμη μου, και το ήχος του τραγουδιού που μου οδήγησε σε σένα η συντροφιά στο ταξίδι.
Έδεσα το φτωχό μου καράβι και φόρεσα μόνο τη ψυχή μου.
Χάθηκα στά δρομάκια σου, ρ...ούφηξα το άρωμά σου το θαλασσινό, λάτρεψα το φωτηνό σου σώμα, έμαθα από την παλιά σου σοφία και πόνεσα μαζί σου της πληγές.
Μου έλειψες πολύ πιο πριν να φύγω. Είχες γίνει και πατρίδα, και φίλη, και μάνα μου. Μου έδωσες τόσα πολλά που το φτωχό μου καράβι αμφέβαλε να χωρέσει όλα τα φιλιά, όλες τις αγκαλιές, και κάθε μια καλή ανάμνηση που μου φόρτωσες πάνω. Στά ίδια όχθη που μου αποδέχτηκαν έκανα μια τρυπούλα να φυτρώση το μεγάλο ευχαριστώ που σου ψιθύρησα, ενώ τα κήματα χάιδευαν το καράβι μου..." Σ’αγαπώ, Ελλάδα!
(Αlgunas palabras para mis amigos griegos, para Grecia y para todos los que me habéis oído hablar de ella)
"Llegué a tus orillas con sed de sueños. Todo lo que llevaba en mi bolsillo era la fuerza de mi juventud y una canción era toda mi compañía en el viaje.
Até mi pobre barca y me vestí sólo con mi alma.
Me perdí en tus calles, absorbí tu perfume de mar salada, adoré tu cuerpo bañado de luz, aprendí de tu vieja sabiduría y sufrí con tus heridas.
Te eché de menos mucho antes de abandonarte. Te habías convertido en patria, en amiga, en madre para mí. Me diste tanto que mi pobre barca dudó si cabrían tantos besos, tantos abrazos, tantos buenos momentos con los que me cargaste. En la misma orilla que me recibió, hice un hoyito para que crecieran las ”GRACIAS” que te susurré mientras las olas acariciaban mi barca…” Te quiero, Grecia.
"Ήρθα στά όχθη σου με δίψα για όνειρα, τα νιάτα στη τσέπη ήταν η δύναμη μου, και το ήχος του τραγουδιού που μου οδήγησε σε σένα η συντροφιά στο ταξίδι.
Έδεσα το φτωχό μου καράβι και φόρεσα μόνο τη ψυχή μου.
Χάθηκα στά δρομάκια σου, ρ...ούφηξα το άρωμά σου το θαλασσινό, λάτρεψα το φωτηνό σου σώμα, έμαθα από την παλιά σου σοφία και πόνεσα μαζί σου της πληγές.
Μου έλειψες πολύ πιο πριν να φύγω. Είχες γίνει και πατρίδα, και φίλη, και μάνα μου. Μου έδωσες τόσα πολλά που το φτωχό μου καράβι αμφέβαλε να χωρέσει όλα τα φιλιά, όλες τις αγκαλιές, και κάθε μια καλή ανάμνηση που μου φόρτωσες πάνω. Στά ίδια όχθη που μου αποδέχτηκαν έκανα μια τρυπούλα να φυτρώση το μεγάλο ευχαριστώ που σου ψιθύρησα, ενώ τα κήματα χάιδευαν το καράβι μου..." Σ’αγαπώ, Ελλάδα!
(Αlgunas palabras para mis amigos griegos, para Grecia y para todos los que me habéis oído hablar de ella)
"Llegué a tus orillas con sed de sueños. Todo lo que llevaba en mi bolsillo era la fuerza de mi juventud y una canción era toda mi compañía en el viaje.
Até mi pobre barca y me vestí sólo con mi alma.
Me perdí en tus calles, absorbí tu perfume de mar salada, adoré tu cuerpo bañado de luz, aprendí de tu vieja sabiduría y sufrí con tus heridas.
Te eché de menos mucho antes de abandonarte. Te habías convertido en patria, en amiga, en madre para mí. Me diste tanto que mi pobre barca dudó si cabrían tantos besos, tantos abrazos, tantos buenos momentos con los que me cargaste. En la misma orilla que me recibió, hice un hoyito para que crecieran las ”GRACIAS” que te susurré mientras las olas acariciaban mi barca…” Te quiero, Grecia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario